معرفی سیستم های جی پی اس GPS + کشورهای دارای سیستم موقعیت یابی مستقل  : امروزه تقریبا به لطف تلفن های هوشمند همه افراد کما بیش با جی پی اس آشنا می باشند اما این ابزار ساده ای که امروز به سادگی برای همه در دسترس میباشد داستان و تاریخچه ای طولانی دارد تا اینکه امروز در دسترس عموم قرار گرفته است در این مقاله به معرفی کشورهایی که دارای سیستم موقعیت یابی  مستقل دارند خواهیم پرداخت ابتدا تعرفی داشته باشیم از جی پی اس , سامانهٔ موقعیت‌یابی جهانی یا جی‌پی‌اس Global Positioning System با نماد اختصاری GPS منظومه‌ای از ۲۴ ماهواره است که زمین را دور می‌زند و در هر مدار ۴ ماهواره قرار دارد. راکت‌های کوچکی نیز ماهواره‌ها را در مسیر صحیح نگاه می‌دارد. به این ماهواره‌ها نوستار (NAVSTARR) نیز گفته می‌شود.پروژه جی‌پی‌اس در سال ۱۹۷۳ و توسط ایالات متحده، برای غلبه بر محدودیتهای سیستم‌های موقعیت یابی پیشین، شروع شد. وزارت دفاع آمریکا سیستمی را توسعه داد که به شکل پیش فرض ۲۴ ماهواره را به کار می‌برد. طراحی و توسعه و پشتیبانی این سیستم بر عهده وزارت دفاع ایالات متحده است.جی‌پی‌اس در تمام شرایط به‌صورت ۲۴ ساعت در شبانه‌روز و در تمام دنیا قابل استفاده‌است، و هیچ‌گونه بهایی بابت این خدمات اخذ نمی‌شود. ماهواره‌های جی‌پی‌اس، هر روز دو بار در یک مدار دقیق دور زمین می‌گردند و سیگنالهای حاوی اطلاعات را به زمین می‌فرستند.بطور کلی سیستم جی پی اس به سه بخش کلی تقسیم میشود .

بخش فضایی (Space Segment): از ماهواره تشکیل شده است که در مدار میانی زمین   (Medium Earth Orbit) قرار گرفته‌اند و همچنین شامل تأسیساتی هم می‌شود که برای آماده‌سازی و پرتاب آنها به کار می‌روند.
بخش کنترل (Control Segment): از یک ایستگاه اصلی کنترل زمینی MCU) Master Control Station)، یک ایستگاه اصلی کنترل زمینی دیگر به عنوان پشتیبان، یک میزبان آنتنهای اختصاصی و اشتراکی برای سیستم و ایستگاه‌های پایش تشکیل شده است.
بخش کاربری (User Segment): از صدها میلیون کاربر مدنی، عمومی یا علمی تشکیل شده است که از امکانات موقعیت یابی استاندارد استفاده می‌کنند.

در کنار سیستم جی پی اس که متعلق به کشور آمریکا میباشد کشورهای دیگری نیز دارای سیستم موقعیت یابی جهانی مستقل میباشند که در ذیل به معرفی انها خواهیم پرداخت

گالیلئو Galileo  یا همان (global navigation satellite system GNSS) نیز خوانده میشود که توسط اتحادیه اروپا راه اندازی شده است و مرکز گنترل ان در شهر پراگ در جمهوری چک قرار گرفته است یکی از دلایل مهم راه اندازی این سیستم خودکفا شدن اتحادیه اروپا از استفاده از سیستم های کشور دیگر و همچنین داشتن سیستمی با دقتی بسیار بالاتر از سیستم های دیگر میباشد هم اکنون این سیستم با 20 ماهواره فعال در حال فعالیت میباشد که مقرر شده 9 ماهواره دیگر در دو سال آینده به این مجموعه اضافه شود لیست تمامی ماهواره های فعال سیستم موقعیت یابی گالیلئو رو میتوانید در این لینک مشاهده نمایید .

گلوناس (ГЛОНАСС:Глобальная Навигационная Спутниковая Система)  سامانه ناوبری ماهواره‌ای روسی  است که بر مبنای موج‌های رادیویی است که بوسیله نیروی دفاعی هوا-فضای روسیه برای دولت روسیه فعالیت می‌کند. گلوناس، هم مکمل و هم جایگزینی برای سامانه موقعیت‌یاب جهانی ایالات متحده آمریکا(جی پی اس) می‌باشد و تنها سامانه جایگزین ناوبری می‌باشد که از لحاظ پوشش و دقت با جی پی اس قابل مقایسه‌است.توسعه گلوناس بوسیله اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۶ شروع شد. با آغاز به کار در ۱۲ اکتبر ۱۹۸۲، موشک‌های متعددی ماهواره‌ها را به سامانه اضافه کردند تا آنجا که مدار در سال ۱۹۹۵ کامل شد. بعد از سال ۲۰۰۰ و در زمان ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین، نوسازی سامانه در بالاترین اولویت دولت قرار گرفت و بودجهٔ آن افزایش یافت. گلوناس پرهزینه ترین برنامهٔ سازمان فضایی فدرال روسیه است که سومین بودجه اش را در سال ۲۰۱۰ مصرف کرد. تا سال ۲۰۱۰، گلوناس ۱۰۰% خاک روسیه و تا سال ۲۰۱۱، با نوسازی کامل مدار بوسیله ۲۴ ماهواره، کل کره زمین تحت پوشش قرار گرفت. طراحی‌های ماهواره‌های گلوناس تحت چندین بهینه سازی قرار گرفته‌است که آخرین نسخه این بهینه سازی‌ها گلوناس-کا می‌باشد

سامانه ناوبری بیدو یا سامانه ماهواره‌ای ناوبری بیدو (قطب نما) پروژه‌ای بوسیلهٔ چین برای توسعهٔ سامانه ناوبری ماهواره‌ای مستقل است. اولین سامانه بیدو که بطور رسمی سامانه آزمایشی ماهواره‌ای ناوبری بیدو یا بیدو-۱ خوانده می‌شود، شامل سه ماهواره با پوشش و کاربردهای محدود است. این سامانه از سال ۲۰۰۰، خدمات ناوبری را عمدتاً برای مشتریان در چین و مناطق همسایهٔ آن، ارائه می‌دهد. نسل دوم این سامانه که به نام قطب نما یا بیدو-۲ شناخته شده است و یک سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی شامل ۳۵ ماهواره خواهد بود، هنوز در دست احداث است. این سامانه در چین در دسامبر ۲۰۱۱ با ۱۰ ماهواره شروع به کار کرد و برنامه ریزی شده است تا سال ۲۰۱۲ به منطقه آسیا-اقیانوسیه و تا سال ۲۰۲۰ به کل زمین خدمات ارائه کند.

سامانه ماهواره ای ناوبری منطقه ای هند (IRNSS: Indian Regional Navigational Satellite) یک سامانه ناوبری ماهواره ای منطقه ای است و بوسیله سازمان تحقیقات فضایی هند که تحت کنترل کامل دولت هند است، توسعه داده شده است. نیاز به چنین سامانه ناوبری از جایی ریشه می گیرد که دسترسی به سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی،(GPS)، در شرایط خصومت آمیز، تضمین شده نیست. IRNSS دو نوع خدمات را ارائه می دهد: یکی خدمات استاندارد موقعیت یابی که برای استفاده عموم آزاد است و دیگری سرویس محدود و رمزنگاری شده که برای کاربرد نظامی اختصاص داده شده است.ماهواره اختصاصی این سیستم IRNSS-1A نام دارد که با هزینه بالغ بر 19 میلیون دلار طراحی و راه اندازی شده است .